அடித்தளம் தேடும் ஈழ சட்டங்கள்

ஒரு நாட்டின் அதி உயர் சட்டம் அதன் கட்டமைச்சட்டம் (constitution) ஆகும். எப்படி, யார் சட்டங்களை உருவாக்கலாம், மக்களின் உரிமைகள் கடமைகள் எவை என கட்டமைச்சட்டமே வெளிப்படுத்தும். பொதுவாக கட்டமைச்சட்டம் ஒரு நாட்டுக்குரியது, மற்ற நாடுகள் அந் நாட்டை அங்கீகரிக்கும் பொழுத்தான் இச் சட்டங்கள் வலு பொறுகின்றன.

ஈழம் ஒரு அங்கீகரிக்கரிக்கப்பட்ட நாடு இல்லை. ஈழத்திற்க்கு கட்டமைச்சட்டம் இன்னும் இல்லை. இந்நிலையில் வன்னியில் இயங்கும் சட்டமைப்புக்கு அடித்தளம் யாது?

யார் சட்டத்தை உருவாக்குகின்றார்கள்? புலிகள். எப்படி உருவாக்குகின்றார்கள்? அவர்களுக்கு எது நீதியாக தென்படுகின்றதோ அதுவே சட்டம்.

இது சட்டத்தில் மிக அடிப்படை கூறான பட்ச பாதமில்லாத தன்மையை (impartiality) கேள்வி குறியாக்குகின்றது. மேலும், கட்டமைச்சட்டம் போன்ற ஒரு அடிப்படை சாசனம் மூலம் மக்களின் உரிமைகளும், கடமைகளும், சட்ட உருவாக்க முறைகளும் தெளிவுறுத்தப்படாத நிலை, எந்த ஒரு சட்டத்தின் கேள்விக்குட்படுத்தும், மாற்றியமைகும் முறைகளை மறைத்து வைக்கின்றது. இச் சூழல் சட்டத்தை உருவாக்குபவர்கள் சட்டத்திற்க்கு வெளியே தொடர்ந்து செயல்படுவதற்க்கு உதவுகின்றது.

போர் - சமாதானம் என இரண்டிற்க்கும் இடையில் இருக்கும் ஈழத்தின் ஒரு தற்காலிக ஏற்பாடாகவே இதை கருத முடியும். இக் குறைபாடுகள் நோக்கி ஈழ சட்ட பொறுப்பாளர் பாராஜசிங்கம் கூறுகையில், சட்ட முறைகள் கோட்பாடுகள் தொடர்ந்து பரிமாணித்து கொண்டிருக்கின்றன, நாளடைவில் தங்கள் சட்டமுறைகள் சர்வதேச தரத்திற்க்கு கொண்டுவரப்படும் என்றார். (ஆதாரம்: TamilNet: "Thamil Eelam judiciary said a basis for rebuilding northeast")

மேலும், ஈழ அரசியல் கட்டமைப்புக்கள் தெளிவு பெற்று அங்கீகரிக்கப்பட்டால்தான் ஈழ சட்டங்கள் சட்டங்கள் ஆகும். அது வரைக்கும், ஈழ சட்டங்கள் புலிகளின் சட்டங்களே.